Labels

2012 2013 3 Σοφοί Πίθηκοι Akihabara Anime blog Bon Odori Daibutsu Earth Celebration Edo-Daikagura Eisa Facebook fuji gangangansoku gero gifu Ginza greece Hamarikyu hide internet cafe j-pop japan Japan Times Kabuki kami karaoke language exchange maid cafe Manga monja Naigubu Nikkō ohanami onsen roppongi sakura sarubobo shichi-go-san skytree Tadakata Takoyaki tengu tokyo disneyland Tokyo Marason Tokyo Tower Torii tsukishima ueno UNESCO Yasukuni Αγάλματα Αγγλικά αεροδρόμιο Αθήνα αθλητισμός αλλαγές αλληλογραφία Άμπου Ντάμπι αμυγδαλιές ανατολή άνοιξη Αξιοθέατα Άπω Ανατολή Αρχιτεκτονική ασάχι-γιάμα ασάχι-ντάκε ασία Ατομική Βόμβα Β' Παγκόσμιος Βίντεο Βόλτες Βουδισμός βουνά Γιαεγιάμα Γιακούζα γιακουσίμα Γιορτές Γιουκάτα Γουασάμπι γούρια δάση Δάσος Διαγωνισμός Ομιλίας Διακοπές διασκέδαση διαφημίσεις Διαφορές Δώρα Έθιμα Εθνικό Θέατρο ειρήνη ειρηνικός Εκδηλώσεις εκδρομή εκλογές Ελ Γκρέκο έλβις Ελλάδα ενεργό ηφαίστειο Ενυδρείο επικοινωνία Επισκέψεις Ερωτήσεις Ευγένεια Ζητιάνοι ζούγκλα ζώα ζωολογικός Ηλεκτρονικά ηφαίστεια Θάλασσα Θέατρο θέματα Θεότητες Θρησκεία Ιάπωνες Ιαπωνία Ιαπωνικά ιαπωνικά συγκροτήματα Ιαπωνική κουζίνα ιαπωνική τηλεόραση Ιζακάγια ινδονησία ινδουϊσμός ινουγιάμα ιριομότε Ισιγκάκι Ιστορία Ιτσουκουσίμα καγκοσίμα. σακουρατζίμα Καζαντζάκης καθημερινότητα Καιρός Καλδέρα Καλή συμπεριφορά καλοκαίρι Καμακούρα κανό κάντζι Κάπνισμα καραόκε Κάστρο καφές Καφετέριες κερασιά κηδεία Κήποι Κιμονό κίνα κινεζική γραφή κιούσου Κοιλάδα του Διαβόλου Κοϊνόμπορι κοινωνία Κόμπε κορέα Κοστούμι Κούμε-τζίμα Κρέπες κρίση Κυότο κωμικός Λεωφορεία Λίμνη Λίμνη Τόγια Λίστα λουτρά μαγκρόβια μαϊμούδες μαμεμάκι Μάνγκα Μαραθώνιος μαρουγιάμα ματσούρι Μέγκουρο Μεταφράσεις Μετρό μικόσι Μόμιτζι Μότσι Μουσεία Μουσείο μουσική μπαλί μπαρ μπορομπουντουρ ΝΑ Ασία Νάγκανο νάμπε Ναοί Νάρα Νέα νεροβούβαλο νησί Sado νησιά Ryukyu Ξάνθη ξενάγηση ξένοι Οδοντίατρος Οκινάουα οκούρινα Όμπι Όμπον όνσεν Οογιάμα ορειβασία Οριγκάμι ορυζώνες Οσάκα οτάρου ουμπούντ Ούσου οχανάμι Παιδιά παιχνίδια Παλάτι Παράδοση Πάρκα Πάρκο Περίεργα Πεταλούδες ποδήλατο Πόλεμος πολιτική Πολιτισμός πουσάν Προσβολές Πρωτοχρονιά Πυροτεχνήματα ράκουγκο ρατσισμός Ραφαέλο Ρούχα σακούρα Σάππορο Σεισμοί Σεισμός σετσουμπούν Σιναγκάουα Σιντοϊσμός σκύλος Σόγια Σούμο Σούσι σπίτι Σπίτια Σπορ στερεότυπα συγκρότημα Kodo Σχολείο τάικο Τακάο Τακετόμι Τάμπι Ταξίδια τέχνη τεχνολογία Τζίνζερ Τζίνμπα Τόκυο τουρισμός Τουρκία Τουταγχαμών Τόφου Τραγούδι Τραίνα τσούκιτζι τσουνάμι Τυφώνας Ύπνος Φαγητό Φαρμακεία Φεστιβάλ φθινόπωρο Φίλοι φιλοξενία Φούτζι Φράνσις Μπέικον φύση Φωτογραφία χακόνε χειμώνας χιόνι χιονοθύελα χιούμορ Χιροσίμα Χιρουγκάμι χοκκάιντο χορός Χριστούγεννα Χρυσή Εβδομάδα ψαραγορά Ψάρια ψηφοφορία Ψώνια
Για τυχόν απορίες,παρατηρήσεις κτλ μπορείτε να αφήνετε σχόλια στην πιο πρόσφατη ανάρτηση. Μπορείτε και να επικοινωνείτε μέσω e-mail (garfield81087 παπάκι gmail τελεία com) αλλά δεν εγγυόμαι πως θα το δω άμεσα/δεν θα καταλήξει στο spam.

Wednesday 15 August 2012

Η λίστα (part 4)


Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να ασχοληθούμε με τα περίεργα ενδυματολογικά χαρακτηριστικά της Ιαπωνίας.
21) Οι Ιάπωνες που εργάζονται σε γραφεία φοράνε κοστούμι στη δουλειά. Πάντα. Και γραβάτα. Σχεδόν πάντα. Ορισμένες εταιρείες, μάλιστα, έχουν συγκεκριμένους κανόνες σε ό,τι αφορά τα χρώματα, την ποιότητα και άλλα χαρακτηριστικά των ρούχων. Παραλογισμός;
22) Το παράδοξο σε σχέση με τα κοστούμια είναι πως σπάνια τα συναντάς σε δημόσιες υπηρεσίες, σε πλήρη αντίθεση με όσα ισχύουν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες.
23) Οικοδόμοι, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και μεταφορείς φοράνε στολές με τις οποίες τους προμηθεύει η εταιρεία τους. Οι οικογόμοι φοράνε συνήθως κάτι περίεργα, πολύ φαρδιά παντελόνια (για ελευθερία κινήσεων, φαντάζομαι) και παπούτσια τζίκα-τάμπι (βλ. φωτογραφία), τα οποία είναι βασισμένα στην παραδοσιακή κάλτσα τάμπι. Οι μεταφορείς φοράνε ολόσωμη φόρμα εργασίας. Το ίδιο και οι ταχυδρόμοι, οι τεχνικοί παντώς είδους κτλ. Το ίδιο ισχύει για τους υπαλλήλους των περισσότερων καταστημάτων.
24) Πολύς κόσμος φορά παραδοσιακά ρούχα δημοσίως και όχι μόνο σε θρησκευτικές γιορτές. Η γιουκάτα για παράδειγμα, φοριέται στα ιαματικά λουτρά, σε επιδείξεις πυροτεχνημάτων,σε ομάτσουρι και άλλες εκδηλώσεις. Φοριέται επίσης τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Έτσι, χωρίς λόγο.  Το ίδιο ισχύει και για τα διαφόρων ειδών κιμονό. Τελετές ενηλικίωσης, αποφοίτησης, πρωτοχρονιές, γάμοι, Κυριακές, πάντα υπάρχει μια δικαιολογία για όσους θέλουν να φορέσουν κιμονό! 
Πριν βιαστείτε να πείτε "Ε, καλά, λογικό μου ακούγεται!" σκεφτείτε πόσοι Έλληνες πάνε για καφέ με φουστανέλα, πόσοι Σκωτσέζοι βάζουν kilt για να πάνε στην ορκωμοσία της σχολής τους και πόσες Ολλανδές έχουν στα σπίτια τους έστω και ένα ζευγάρι klomp!   

Saturday 11 August 2012

Πυροτεχνήματα!


Όπως σας είπα σε πρόσφατη ανάρτηση, οι Ιάπωνες τρελαίνονται για πυροτεχνήματα. Κάθε καλοκαίρι λοιπόν διοργανώνονται επιδείξεις σε διάφορες περιοχές της χώρας. Στο Τόκυο οι εκδηλώσεις αυτές συγκεντρώνουν χιλιάδες κόσμου και παράλληλα λειτουργούν ως εκθέσεις, όπου κάθε εταιρεία έχει την ευκαιρία να επιδείξει τα προϊόντα της. 

Την προηγούμενη φορά ούτε καλές φωτογραφίες κατάφερα να τραβήξω, ούτε κανένα βίντεο της προκοπής καθώς δεν ξέραμε τι να περιμένουμε όταν φτάσαμε στην περιοχή Σουμίντα. 
Σήμερα όμως ήμασταν οργανωμένοι: Η επίδειξη ήταν σε περιοχή κοντά στο σπίτι, είχαμε εισιτήρια για ελεγχόμενο χώρο σε πολύ καλή θέση και φτάσαμε νωρίς με όλες τις απαραίτητες προμήθειες. 
H αντίστροφη μέτρηση τελειώνει και το show αρχίζει. Η ώρα είναι 7:00 ακριβώς (οι Ιάπωνες γκρινιάζουν αν ο,τιδήποτε καθυστερήσει 30 δευτερόλεπτα).
  
Αρχικά πρόκειται για απλά πράγματα. Σιγά σιγά όμως κάνουν την εμφάνισή τους άνθη κερασιάς, πεταλούδες, γουρουνάκια, pokemon (!!!) και ολυμπιακοί κύκλοι!  
Ο κόσμος χειροκροτά και αναφωνεί κάθε που κάτι πρωτοφανές κάνει την εμφάνισή του πάνω από τον Κόλπο του Τόκυο. 
 Η ατμόσφαιρα είναι όμορφη: ποπ κορν, μπύρες, μαλλί της γριάς, τα χωρίς τελειωμό κλικ των φωτογραφικών, μικροί και μεγάλοι ντυμένοι σε χρωματιστές yukata... Ωραία πράγματα!
Κάποια στιγμή ακούμε από τα μικρόφωνα πως ακολουθεί το grand finale και κοιταζόμαστε με απορία. Κιόλας; Μέχρι και εγώ που δεν είμαι τόσο τρελαμένη με τα πυροτεχνήματα δεν κατάλαβα πως πέρασε 1,5 ώρα!
Αποφασίζουμε πως του χρόνου θα φορέσουμε και εμείς yukata/ξύλινες σαγιονάρες που να κάνουν τούκου-τούκου/μπιχλιμπίδια στα μαλλιά. Ανυπομονώ αν και μάλλον θα μας φάει η ζέστη!

Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες φωτογραφίες!

Κάντε κλικ εδώ για σύντομο βίντεο!

Wednesday 8 August 2012

Χαθήκαμε! μέρος 2ο (Οματσούρι - お祭り)

Οι μέρες μας περνάνε με διάφορα περίεργα. Πάμε σε ένα εμπορικό το οποίο πουλάει τα διάσημα ιαπωνικά καρπούζια διαφόρων σχημάτων, σε ένα τουρκο-ιαπωνικό γάμο, σε περιοχές με περίεργα κτίρια και τεράστιους ουρανοξύστες.

Μ'αυτά και μ'αυτά φτάνουμε στο περασμένο Σάββατο... Γύρω στις 9 το πρωί πεταγόμαστε από τα κρεβάτια μας (αν η στρωματσάδα στην κουζίνα μετράει για κρεβάτι δηλαδή, αλλιώς παίρνω πίσω τον πληθυντικό) και τρέχουμε στο μπαλκόνι να δούμε σε τι οφείλεται ο σαματάς που έχει εισβάλει από τα ανοιχτά παράθυρα. Πριν ακόμη δω τι γίνεται, θυμάμαι μια αφίσα που είχα δει στο σταθμό του μετρό, με το πρόγραμμα εκδηλώσεων σε όλο το δήμο. Χμμ, το είχα ξεχάσει τελείως.  3ήμερο Ομάτσουρι στην Τσουκισίμα!
Οι μέρες που ακολουθούν είναι φοβερά διασκεδαστικές, καθώς το Ομάτσουρι (φεστιβάλ/πανηγύρι σε ελεύθερη μετάφραση) της γειτονιάς μου περιλαμβάνει μπουγέλο!!!
Οι φωτογραφικές, τυλιγμένες σε πλαστικές σακούλες, παίρνουν φωτιά. Ο κόσμος είναι πολύς, καλοδιάθετος και γεμάτος ενέργεια. Εθελοντές μεταφέρουν τα μικρά και μεγάλα μικόσι  φωνάζοντας συνθήματα και χοροπηδώντας!

 Μια ομάδα μικρών παιδιών μεταφέρει ένα πολύ μικρό μικόσι με τη βοήθεια 2-3 μεγάλων. Τα πιτσιρίκια μοιάζουν ξεθεωμένα αλλά δεν γκρινιάζουν, μόνο φωνάζουν "Wasshoi! Wasshoi!" 
Οι μεγάλοι φωνάζουν διάφορα συνθήματα, με την καθοδήγηση του ατόμου που προηγείται του μικόσι. Ο κόσμος  χειροκροτεί, σφυρίζει, πετάει νερό. Αυτό το τελευταίο φαντάζομαι πως έχει να κάνει με την ευφορία του εδάφους καθώς ο γενικότερος λόγος για τέτοιες εκδηλώσεις είναι η παράκληση να είναι καλή η σοδιά του ρυζιού. 
Κάνουμε μια βόλτα στους παραδρόμους, από όπου πρόκειται να περάσει η μπουγελωμένη, θρησκευτική-καρναβαλική παρέλαση:  Βρίσκουμε μικρούς και μεγάλους σε κατάσταση ετοιμότητας, με τεράστιους κουβάδες και λάστιχα ανά χείρας, αλλά και δωρεάν φαγητό για τους εθελοντές που γυρνάνε το μικρό μας νησάκι με τα μικόσι στους ώμους, κάτω από τον καυτό ήλιο.  

Η γιορτή τελειώνει το βράδυ της Δευτέρας. Οι εξουθενωμένοι εθελοντές με τις οικογένειές τους και τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής βρίσκονται στην περιοχή κοντά στον τοπικό ναό. Πάγκοι έχουν στηθεί και πουλάνε τα πάντα από χταπόδι μέχρι πάγο με γεύση μάνγκο.  Τα μικόσι ξεστολίζονται και πηγαίνουν στις αποθήκες ενώ τα ξύλινα δοκάρια πάνω στα οποία γίνεται η μεταφορά τους, θάβονται γύρω από το ναό για τα επόμενα 3 χρόνια.

Χαθήκαμε! μέρος 1ο (Bon Odori - 盆踊り)

Όπως σας είχα πει σε ανάρτηση πριν περίπου ένα μήνα, στις αρχές Ιουλίου με επισκέφτηκε μια φίλη μου, η οποία έμεινε ένα μήνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ατελείωτες ώρες σε μπαρ, καφετέριες, ναούς και αξιοθέατα (παράλληλα με τα μαθήματα ιαπωνικών) και ελάχιστο χρόνο για αναρτήσεις. Τώρα που ξεκίνησαν οι διακοπές και η Jayda έφυγε για Ταϊλάνδη, αρχίζω να επιστρέφω στους ρυθμούς μου: Ρυθμοί που όμως αποτελούνται από βουνά σημειώσεων, σεντονιών που απαιτούν να πλατσουρίσουν στο πλυντήριο, φωτογραφίες που δεν είχα χρόνο ούτε να αντιγράψω.  Σιγά σιγά λοιπόν θα προσπαθήσω να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, ξεκινώντας από μια ανασκόπηση των επεισοδίων που χάσατε.
Ξεκινάμε λοιπόν από τα πυροτεχνήματα, τα οποία είναι Big In Japan. Κυριολεκτικά. Οι Ιάπωνες πεθαίνουν για σόου πυροτεχνημάτων και οι δημοτικές αρχές δεν τους αρνούνται την ευκαιρία να θαυμάσουν την τελευταία λέξη της μόδας στις αστραφτερές εκρήξεις.
Δυστυχώς, ο κόσμος είναι πολύς και αν θέλεις να πιάσεις μια πραγματικά καλή θέση για να απολαύσεις τα πυροτεχνήματα πρέπει να κατασκηνώσεις από τα χαράματα στο κοντινότερο πάρκο (πράγμα που δεν είχα καμία πρόθεση να κάνω με  42 βαθμούς και  90% υγρασία!) ή να απευθυνθείς στους τοπικούς νονούς (προτιμώ να κατασκηνώσω στο πάρκο) οι οποία κατάφεραν το αδιανόητο: κατέλαβαν το μισό πάρκο (μόνο τα καλά τμήματα, όχι αυτά που δεν είχαν θέα) και δεν επέτρεπαν την είσοδο σε κανένα εκτός από λίγους και καλούς πελάτες. Στα διάλα.
Τα παθήματα γίνονται μαθήματα και την επόμενη φορά θα πάμε προετοιμασμένοι: Οι διοργανωτές επιτρέπουν μικρές δωρεές με αντάλλαγμα θέσεις σε σημείο από το οποίο μπορεί να δει κανείς ολόκληρα τα πυροτεχνήματα και όχι ό,τι επιτρέπει η φυλλωσιά των δέντρων! 
Ακολούθησε ένα υπέροχο Bon Odori, στο οποίο αναφέρθηκα εντελώς επιγραμματικά σε προηγούμενη ανάρτηση. Μια εικόνα όμως είναι χίλιες λέξεις και η αλήθεια είναι πως χίλιες λέξεις δεν φτάνουν για να περιγράψουν την μοναδική αυτή γιορτή, η οποία λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι σε κάθε πόλη και χωριό κατά τη διάρκεια του Όμπον*.
Ο χορός Έισα είναι αντίστοιχος του χορού Μπον αλλά αποτελεί χαρακτηριστικό των νησιών Ryukyu (βλ.Οκινάουα) 

 
Δεν θα σταθώ στην περιγραφή του καθώς υπάρχουν διαθέσιμα βίντεο, πρέπει όμως να σας πω πως έφυγα από το χώρο της γιορτής με ένα τεράστιο χαμόγελο παιδιού που μόλις είδε ακροβάτες να αφήνονται στο κενό πριν πιάσουν ο ένας τα χέρια του άλλου. Η μαγεία του θεάματος...!
 Όλα αυτά, φυσικά, είναι θέμα γούστου και ξέρω πολύ κόσμο που δεν συγκινείται από την  ιδέα την παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής. Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω καθώς συνήθως πρόκειται για τσιριχτές φωνές και μικρή γκάμα οργάνων, πράγμα που μπορεί κανείς να βρει μονότονο. 
Κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του Ιουλίου. Την τελευταία Παρασκευή του μάλιστα, την περάσαμε θαυμάζοντας τις ακροβατικές ικανότητες pole dancers σε ένα μπαρ-αγαπημένο στέκι φίλου, καθώς και 3 Γιαπωνέζες επαγγελματίες belly dancers. Ξέρω πως  κάποιοι από εσάς θα στείλετε μηνύματα ρωτώντας γιατί δεν ανεβάζω φωτογραφίες: για να μην κουράζεστε, not gonna happen, τζάμπα περιμένετε! Αξιοποιείστε,λοιπόν, τον ελάχιστο χρόνο μας στο skype πιο δημιουργικά.
Ακουλουθεί το δεύτερο τμήμα της ανάρτησης σε μερικές ώρες! 

*Όμπον (お盆) : βουδιστική γιορτή αφιερωμένη στα πνεύματα των προγόνων.