Labels

2012 2013 3 Σοφοί Πίθηκοι Akihabara Anime blog Bon Odori Daibutsu Earth Celebration Edo-Daikagura Eisa Facebook fuji gangangansoku gero gifu Ginza greece Hamarikyu hide internet cafe j-pop japan Japan Times Kabuki kami karaoke language exchange maid cafe Manga monja Naigubu Nikkō ohanami onsen roppongi sakura sarubobo shichi-go-san skytree Tadakata Takoyaki tengu tokyo disneyland Tokyo Marason Tokyo Tower Torii tsukishima ueno UNESCO Yasukuni Αγάλματα Αγγλικά αεροδρόμιο Αθήνα αθλητισμός αλλαγές αλληλογραφία Άμπου Ντάμπι αμυγδαλιές ανατολή άνοιξη Αξιοθέατα Άπω Ανατολή Αρχιτεκτονική ασάχι-γιάμα ασάχι-ντάκε ασία Ατομική Βόμβα Β' Παγκόσμιος Βίντεο Βόλτες Βουδισμός βουνά Γιαεγιάμα Γιακούζα γιακουσίμα Γιορτές Γιουκάτα Γουασάμπι γούρια δάση Δάσος Διαγωνισμός Ομιλίας Διακοπές διασκέδαση διαφημίσεις Διαφορές Δώρα Έθιμα Εθνικό Θέατρο ειρήνη ειρηνικός Εκδηλώσεις εκδρομή εκλογές Ελ Γκρέκο έλβις Ελλάδα ενεργό ηφαίστειο Ενυδρείο επικοινωνία Επισκέψεις Ερωτήσεις Ευγένεια Ζητιάνοι ζούγκλα ζώα ζωολογικός Ηλεκτρονικά ηφαίστεια Θάλασσα Θέατρο θέματα Θεότητες Θρησκεία Ιάπωνες Ιαπωνία Ιαπωνικά ιαπωνικά συγκροτήματα Ιαπωνική κουζίνα ιαπωνική τηλεόραση Ιζακάγια ινδονησία ινδουϊσμός ινουγιάμα ιριομότε Ισιγκάκι Ιστορία Ιτσουκουσίμα καγκοσίμα. σακουρατζίμα Καζαντζάκης καθημερινότητα Καιρός Καλδέρα Καλή συμπεριφορά καλοκαίρι Καμακούρα κανό κάντζι Κάπνισμα καραόκε Κάστρο καφές Καφετέριες κερασιά κηδεία Κήποι Κιμονό κίνα κινεζική γραφή κιούσου Κοιλάδα του Διαβόλου Κοϊνόμπορι κοινωνία Κόμπε κορέα Κοστούμι Κούμε-τζίμα Κρέπες κρίση Κυότο κωμικός Λεωφορεία Λίμνη Λίμνη Τόγια Λίστα λουτρά μαγκρόβια μαϊμούδες μαμεμάκι Μάνγκα Μαραθώνιος μαρουγιάμα ματσούρι Μέγκουρο Μεταφράσεις Μετρό μικόσι Μόμιτζι Μότσι Μουσεία Μουσείο μουσική μπαλί μπαρ μπορομπουντουρ ΝΑ Ασία Νάγκανο νάμπε Ναοί Νάρα Νέα νεροβούβαλο νησί Sado νησιά Ryukyu Ξάνθη ξενάγηση ξένοι Οδοντίατρος Οκινάουα οκούρινα Όμπι Όμπον όνσεν Οογιάμα ορειβασία Οριγκάμι ορυζώνες Οσάκα οτάρου ουμπούντ Ούσου οχανάμι Παιδιά παιχνίδια Παλάτι Παράδοση Πάρκα Πάρκο Περίεργα Πεταλούδες ποδήλατο Πόλεμος πολιτική Πολιτισμός πουσάν Προσβολές Πρωτοχρονιά Πυροτεχνήματα ράκουγκο ρατσισμός Ραφαέλο Ρούχα σακούρα Σάππορο Σεισμοί Σεισμός σετσουμπούν Σιναγκάουα Σιντοϊσμός σκύλος Σόγια Σούμο Σούσι σπίτι Σπίτια Σπορ στερεότυπα συγκρότημα Kodo Σχολείο τάικο Τακάο Τακετόμι Τάμπι Ταξίδια τέχνη τεχνολογία Τζίνζερ Τζίνμπα Τόκυο τουρισμός Τουρκία Τουταγχαμών Τόφου Τραγούδι Τραίνα τσούκιτζι τσουνάμι Τυφώνας Ύπνος Φαγητό Φαρμακεία Φεστιβάλ φθινόπωρο Φίλοι φιλοξενία Φούτζι Φράνσις Μπέικον φύση Φωτογραφία χακόνε χειμώνας χιόνι χιονοθύελα χιούμορ Χιροσίμα Χιρουγκάμι χοκκάιντο χορός Χριστούγεννα Χρυσή Εβδομάδα ψαραγορά Ψάρια ψηφοφορία Ψώνια
Για τυχόν απορίες,παρατηρήσεις κτλ μπορείτε να αφήνετε σχόλια στην πιο πρόσφατη ανάρτηση. Μπορείτε και να επικοινωνείτε μέσω e-mail (garfield81087 παπάκι gmail τελεία com) αλλά δεν εγγυόμαι πως θα το δω άμεσα/δεν θα καταλήξει στο spam.

Friday 2 November 2012

Οκινάουα:Κούμε-τζίμα

2η μέρα στην Οκινάουα. Προορισμός: το μικρό νησάκι Κούμε-τζίμα (久米島) στο οποίο φτάνουμε μετά από μια 40λεπτη πτήση σε ένα από εκείνα τα μικρά αεροπλάνα που έχουν λιγότερες θέσεις από λεωφορείο του ΚΤΕΛ. 
Στην κορυφή της λίστας με τα μέρη που θέλουμε να επισκεφτούμε είναι το Hatenohama, μια νησίδα από άμμο στη μέση του ωκεανού. Εκεί μας πηγαίνει ένα καραβάκι, του οποίου οι περισσότεροι επιβάτες πάνε για καταδύσεις. Τα καταγάλανα νερά της περιοχής, βλέπετε, είναι ιδανικά για θαλάσσια σπορ.
  
Τσαλαβουτάμε παρέα με ψάρια, καβούρια και ερημίτες. Η θάλασσα είναι κρύα (Οκτώβριος είναι, λογικό) οπότε βγαίνουμε γρήγορα.
 Επιστρέφουμε στο νησί μετά από μερικές ώρες, μπαίνουμε στο αυτοκίνητο που έχουμε νοικιάσει και κατευθυνόμαστε στην άλλη πλευρά του νησιού. Εκεί υπάρχει μια μοναδική ακτή, που οι ντόπιοι αποκαλούν Τατάμι-ίσι(畳石: Πέτρινο τατάμι). 
Ο λόγος είναι η εμφάνιση των βράχων που καλύπτουν μεγάλο μέρος της παραλίας και μοιάζουν με τατάμι. 
Βγάζουμε φωτογραφίες, κυνηγάμε καβούρια τα οποία τρέχουν να χωθούν στην άμμο και τρομοκρατούμε έναν περαστικό με τις τσιρίδες μας όταν μας επιτίθεται ένα θαλάσσιο αγγούρι. Επόμενη στάση: το παραδοσιακό σπίτι-λαογραφικό μουσείο στο διπλανό χωριό. Υπεύθυνη του χώρου είναι μια γιαγιά που βαριέται τη ζωή της και παίρνει μονότερμα τον κάθε άτυχο που τολμάει να πατήσει το πόδι του στο μουσείο. Εγώ φυσικά κάνω πως δεν καταλαβαίνω λέξη. Για τέτοια είμαστε μέσα στη ζέστη; 
Έξω από το μουσείο βλέπουμε μια γιγαντιαία αράχνη που νομίζεις οτι βγήκε από βιβλική κατάρα. Για του λόγου το αληθές δείτε τη φωτογραφία, την οποία παραθέτω σε μέγιστη ανάλυση. Μιλάμε για τέρας!
Τρώμε του σκασμού και πληρώνουμε όσο θα πληρώναμε για κουβέρ σε αντίστοιχο εστιατόριο του Τόκυο. 
Κατευθυνόμαστε στο αρχαιολογικό μουσείο αλλά είναι κλειστό. Κλειστό είναι και το μουσείο θαλάσσιας χελώνας, στο οποίο εκτίθενται γιγαντιαία καβούκια που βρέθηκαν στην περιοχή ανά τους αιώνες. 
Ένα αξιοθέατο που είναι προσβάσιμο 7 ημέρες την εβδομάδα: Το κάστρο, το οποίο βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του νησιού αλλά και όλου του αρχιπελάγους. Η προειδοποιητική πινακίδα "προσοχή στα χάμπου" βέβαια μου κόβει τη φόρα. Τα χάμπου είναι ο τοπικός μπαμπούλας, σπάνια και ιδιαίτερα δηλητηριώδη φίδια τα οποία διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο εξαφάνισης. Φτάνουμε στην κορυφή, βγάζουμε μερικές βιαστικές φωτογραφίες στα χαλάσματα του κάστρου και μετά το βάζω στα πόδια γιατί δεν έχω καμία διάθεση να είμαι από τους λίγους τυχερούς που κατάφεραν να δουν χάμπου κατά το ταξίδι τους στην Οκινάουα. Και που να ήξερα τι με περίμενε στο Ιριομότε...
Όταν φτάνουμε στο αεροδρόμιο έχει αρχίσει να σκοτεινιάζει. Έχουμε 1 ώρα μέχρι την επιβίβαση στο αεροπλάνο της επιστροφής. Πάμε για τσεκ-ιν και η υπάλληλος μας κοιτάει με απορία. "Για ποια πτήση;" "Νάχα,φεύγει σε μια ώρα"  "Μάλιστα." Τα πράγματα στην Οκινάουα κυλάνε πιο αργά από ότι στ βουδιστικά μοναστήρια του Νεπάλ. Τόσο αργά που το να πας μια ώρα πριν την πτήση στο αεροδρόμιο θεωρείται πρωτευουσιάνικος πανικός. Το τσεκ-ιν κλείνει δέκα λεπτά πριν την υποτιθέμενη πτήση και είναι ζήτημα τιμής να είσαι ο τελευταίος που θα πάρει στα χέρια του κάρτα επιβίβασης. 
Η ώρα δεν περνάει με τίποτα στο αεροδρόμιο. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ένα μικρό κοριτσάκι αποφασίζει πως είμαι το νέο της παιχνίδι και αρχίζει να με ακολουθεί παντού. Κάνω φυσικά πως δεν καταλαβαίνω ιαπωνικά μήπως και βαρεθεί αλλά τίποτα... Μα δεν έχουν ίντερνετ καφέ στο νησί; Πού τη βρήκε τόση ενέργεια; Αποφασίζουμε να περάσουμε τον έλεγχο ασφαλείας μπας και την ξεφορτωθούμε. Έλα όμως που η μικρή είναι κόρη μιας υπαλλήλου και την ξέρουν όλοι στο αεροδρόμιο-μινιατούρα. Έτσι λοιπόν έρχεται και κατσικώνεται δίπλα μας, στην αίθουσα αναμονής. Μπα σε καλό της! Τι επιμονή και αυτή; Κάνω πως κοιμάμαι και συνειδητοποιώ πως αρπάζει την ευκαιρία για να έρθει και να καθίσει δίπλα μου. Τυπική συμπεριφορά stalker.  Κάποια στιγμή τελικά μας αφήνει στην ησυχία μας, γιατί έρχονται και κάθονται λίγο παραδίπλα 2 νεαρές Γιαπωνέζες με τις οποίες καταφέρνει να συνεννοηθεί μια χαρά - και ενδιαφέρονται για την παρουσία της. 
Όταν επιτέλους μας φωνάζουν για επιβίβαση (20 λεπτά μετά τον προγραμματισμένο χρόνο απογείωσης και με τις οθόνες να λένε "Πτήση Κούμε-τζίμα - Νάχα : Σύμφωνα με το πρόγραμμα") το κοριτσάκι κουνάει χέρια και πόδια για να μας χαιρετήσει. Αισθάνομαι άσχημα  και τη χαιρετάω και εγώ.Τι ψυχή έχει μια χαιρετούρα τώρα που την ξεφορτωθήκαμε;
Στο αεροπλάνο μας μοιράζουν καραμέλες και καρτ-ποστάλ. Έτσι, για το καλό.

No comments:

Post a Comment