Labels

2012 2013 3 Σοφοί Πίθηκοι Akihabara Anime blog Bon Odori Daibutsu Earth Celebration Edo-Daikagura Eisa Facebook fuji gangangansoku gero gifu Ginza greece Hamarikyu hide internet cafe j-pop japan Japan Times Kabuki kami karaoke language exchange maid cafe Manga monja Naigubu Nikkō ohanami onsen roppongi sakura sarubobo shichi-go-san skytree Tadakata Takoyaki tengu tokyo disneyland Tokyo Marason Tokyo Tower Torii tsukishima ueno UNESCO Yasukuni Αγάλματα Αγγλικά αεροδρόμιο Αθήνα αθλητισμός αλλαγές αλληλογραφία Άμπου Ντάμπι αμυγδαλιές ανατολή άνοιξη Αξιοθέατα Άπω Ανατολή Αρχιτεκτονική ασάχι-γιάμα ασάχι-ντάκε ασία Ατομική Βόμβα Β' Παγκόσμιος Βίντεο Βόλτες Βουδισμός βουνά Γιαεγιάμα Γιακούζα γιακουσίμα Γιορτές Γιουκάτα Γουασάμπι γούρια δάση Δάσος Διαγωνισμός Ομιλίας Διακοπές διασκέδαση διαφημίσεις Διαφορές Δώρα Έθιμα Εθνικό Θέατρο ειρήνη ειρηνικός Εκδηλώσεις εκδρομή εκλογές Ελ Γκρέκο έλβις Ελλάδα ενεργό ηφαίστειο Ενυδρείο επικοινωνία Επισκέψεις Ερωτήσεις Ευγένεια Ζητιάνοι ζούγκλα ζώα ζωολογικός Ηλεκτρονικά ηφαίστεια Θάλασσα Θέατρο θέματα Θεότητες Θρησκεία Ιάπωνες Ιαπωνία Ιαπωνικά ιαπωνικά συγκροτήματα Ιαπωνική κουζίνα ιαπωνική τηλεόραση Ιζακάγια ινδονησία ινδουϊσμός ινουγιάμα ιριομότε Ισιγκάκι Ιστορία Ιτσουκουσίμα καγκοσίμα. σακουρατζίμα Καζαντζάκης καθημερινότητα Καιρός Καλδέρα Καλή συμπεριφορά καλοκαίρι Καμακούρα κανό κάντζι Κάπνισμα καραόκε Κάστρο καφές Καφετέριες κερασιά κηδεία Κήποι Κιμονό κίνα κινεζική γραφή κιούσου Κοιλάδα του Διαβόλου Κοϊνόμπορι κοινωνία Κόμπε κορέα Κοστούμι Κούμε-τζίμα Κρέπες κρίση Κυότο κωμικός Λεωφορεία Λίμνη Λίμνη Τόγια Λίστα λουτρά μαγκρόβια μαϊμούδες μαμεμάκι Μάνγκα Μαραθώνιος μαρουγιάμα ματσούρι Μέγκουρο Μεταφράσεις Μετρό μικόσι Μόμιτζι Μότσι Μουσεία Μουσείο μουσική μπαλί μπαρ μπορομπουντουρ ΝΑ Ασία Νάγκανο νάμπε Ναοί Νάρα Νέα νεροβούβαλο νησί Sado νησιά Ryukyu Ξάνθη ξενάγηση ξένοι Οδοντίατρος Οκινάουα οκούρινα Όμπι Όμπον όνσεν Οογιάμα ορειβασία Οριγκάμι ορυζώνες Οσάκα οτάρου ουμπούντ Ούσου οχανάμι Παιδιά παιχνίδια Παλάτι Παράδοση Πάρκα Πάρκο Περίεργα Πεταλούδες ποδήλατο Πόλεμος πολιτική Πολιτισμός πουσάν Προσβολές Πρωτοχρονιά Πυροτεχνήματα ράκουγκο ρατσισμός Ραφαέλο Ρούχα σακούρα Σάππορο Σεισμοί Σεισμός σετσουμπούν Σιναγκάουα Σιντοϊσμός σκύλος Σόγια Σούμο Σούσι σπίτι Σπίτια Σπορ στερεότυπα συγκρότημα Kodo Σχολείο τάικο Τακάο Τακετόμι Τάμπι Ταξίδια τέχνη τεχνολογία Τζίνζερ Τζίνμπα Τόκυο τουρισμός Τουρκία Τουταγχαμών Τόφου Τραγούδι Τραίνα τσούκιτζι τσουνάμι Τυφώνας Ύπνος Φαγητό Φαρμακεία Φεστιβάλ φθινόπωρο Φίλοι φιλοξενία Φούτζι Φράνσις Μπέικον φύση Φωτογραφία χακόνε χειμώνας χιόνι χιονοθύελα χιούμορ Χιροσίμα Χιρουγκάμι χοκκάιντο χορός Χριστούγεννα Χρυσή Εβδομάδα ψαραγορά Ψάρια ψηφοφορία Ψώνια
Για τυχόν απορίες,παρατηρήσεις κτλ μπορείτε να αφήνετε σχόλια στην πιο πρόσφατη ανάρτηση. Μπορείτε και να επικοινωνείτε μέσω e-mail (garfield81087 παπάκι gmail τελεία com) αλλά δεν εγγυόμαι πως θα το δω άμεσα/δεν θα καταλήξει στο spam.

Thursday 21 March 2013

Ανοιξιάτικες διακοπές

Τώρα που στο Τόκυο ανθίζουν οι κερασιές και οι Ιάπωνες ξεχύνονται στα πάρκα για πικ-νικ, είπα να κάνω ένα διάλειμμα και εγώ για να απολαύσω τις ομορφιές της φύσης.
Ανακρίβειες σας λεω δηλαδή, ποιες ομορφιές της φύσης και κουραφέξαλα; Στη μανούλα μου πάω για ένα μήνα, γιατί φοβάμαι πως αν μείνω λίγο παραπάνω στην Ιαπωνία, την επόμενη φορά που θα με δει θα χρειαστεί δεύτερη ματιά για να με αναγνωρίσει. 
1 χρόνος και 5 μήνες στην Ιαπωνία. Πρώτη φορά λείπω για τόσο μεγάλο διάστημα από το σπίτι και από την Ελλάδα γενικότερα. Ψέματα θα είναι αν πω πως δεν είμαι λιγάκι homesick.
Έτσι λοιπόν, με το τέλος της σχολικής χρονιάς (δεν σας είπα πως ξεμπέρδεψα -για την ώρα- με τα μαθήματα ιαπωνικών), πάω για ένα μήνα στο σπίτι μου, σπιτάκι μου και φτωχοκαλυβάκι μου!
Δεν ξέρω αν θα βρω χρόνο να γράψω κάτι όσο θα είμαι Ελλάδα, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν το έχω στο πρόγραμμα. Μέχρι τις αρχές Μαΐου, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στα ανοιξιάτικα θέματα:
ή στη Λίστα

Τα λέμε στην επιστροφή!

Saturday 16 March 2013

Μαϊμουδάκια σε στιγμές χαλάρωσης

Muuuuuuaaaaaaaaaaaaahhh!Snow monkey in self-grooming sessionChillin'Now hold still or I might hurt youMonkey Olympics: DivingWhat are you looking at?
Ignoring the cameraCome on mate, don't be like that!             No, leave me alone!I'm a bit of a lonerLook at me, aren't I cute?Look at this idiot, staring at meI need to have my nails done SOON!


Ήταν μια φορά και ένα καιρό, μια μικρή πόλη στα βουνά του Νάγκανο. Οι παγωμένοι χειμώνες και τα χιόνια που δεν έλεγαν να λιώσουν για μήνες ήταν ανεκτά στους κατοίκους, καθώς είχαν την τύχη να βρίσκονται σε μια περιοχή γεμάτη με ιαματικά λουτρά. Μια βουτιά στα νερά που κουβαλούσαν ζέστη από τα έγκατα της γης ήταν αρκετή για να ξεχάσει κανείς το κρύο και την κούραση. Κατά καιρούς το μπάνιο τους ερχόταν να χαλάσει κανένα από τα μαϊμουδάκια που ζούσαν στο κοντινό δάσος. Οι άνθρωποι φυσικά δεν ήθελαν να κάνουν μπάνιο στον ίδιο χώρο με τις μαϊμούδες, οπότε αποφάσισαν να τους χτίσουν μια ξεχωριστή πισίνα για να τις ξεφορτωθούν.

Έτσι ξεκίνησε το πάρκο - θερμό λουτρό Τζιγκοκουντάνι. Μια ολόκληρη αγέλη ιαπωνικών μαϊμούδων (μαϊμούδων του χιονιού όπως είναι γνωστές σε διάφορες γλώσσες) ξεχειμωνιάζει στο πάρκο, περνώντας ατελείωτες ώρες στα ζεστά νερά και ποζάροντας για τους επισκέπτες.

Το μαϊμουδάκι του χιονιού (επιστ. ονομασία: japanese macaque) είναι το μοναδικό πρωτεύον, εκτός από τον άνθρωπο, που ζει τόσο βόρεια και σε τόσο αντίξοες συνθήκες από άποψη κρύου. Σημαντικό ρόλο για την επιβίωσή του, παίζει η χοντρή και πυκνή του γούνα. Η ευφυία αλλά και η δεξιότητα με την οποία χρησιμοποιεί τα χέρια του έχει προκαλέσει έκπληξη στους επιστήμονες που παρατηρούν τις συνήθειές του.
Πριν μερικά χρόνια, επιστήμονες στην περιοχή Κοσίμα άφησαν γλυκές πατάτες στην παραλία για τα μαϊμουδάκια που κατοικούσαν στην περιοχή. Ένα από αυτά, η Ίμο, αντί να καθαρίσει την πατάτα με τα χέρια της όπως οι υπόλοιποι φίλοι της, την ξέπλυνε πρώτα με θαλασσινό νερό. Αργότερα μάλιστα άρχισε να βυθίζει την καθαρή πατάτα στο θαλασσινό νερό (μάλλον για να την αλατίσει). Τα υπόλοιπα μαϊμουδάκια άρχισαν να μιμούνται τη συμπεριφορά της εφόσον είδαν πως το φαγητό τους έγινε με αυτό τον τρόπο νοστιμότερο. Η συμπεριφορά αυτή πέρασε στις επόμενες γενιές, μέχρι που τελικά οι μόνες μαϊμούδες που δεν έπλεναν το φαγητό τους ήταν οι ηλικιωμένες ( απόδειξη πως οι ηλικιωμένοι είναι παράξενοι σε κάθε είδος). Από αυτή την ιστορία πηγάζει και το υποτιθέμενο "φαινόμενο του εκατοστού πιθήκου".
Πίσω στο πάρκο Τζιγκοκουντάνι, τις μέρες που χιονίζει μπορεί να δει κανείς τα μαϊμουδάκια να φτιάχνουν χιονόμπαλες...για πλάκα! 
Αυτή την περίεργη συμπεριφορά (τη συνήθεια να κάνουν μπάνιο) έχουν αρχίσει να μιμούνται μέλη από άλλες αγέλες, που όμως δεν ζουν στο πάρκο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα "ντου" σε ροτένμπουρο ξενοδοχείων της περιοχής νωρίς το πρωί, από όπου όμως φεύγουν τρέχοντας όταν τους πάρουν χαμπάρι οι εκνευρισμένοι ξενοδόχοι!
Στο ξενοδοχείο που μείναμε, κάθε δωμάτιο είχε δικό του ροτένμπουρο στο μπαλκόνι. Δεν σας κρύβω λοιπόν, πως το πρωί πήγα με τη φωτογραφική στο χέρι και την κρυφή ελπίδα πως θα με περιμένει εκεί κανένα μαϊμουδάκι, εις μάτην όμως!




*ροτένμπουρο: Πισίνες με ιαματικό νερό σε ανοιχτούς χώρους όπως αυλές και μπαλκόνια.

Tuesday 5 March 2013

Ούνκο Κουσάι

Κλωτσιές, τσιρίδες, πεσίματα λόγω βλακείας και αναφορές στις λιγότερο ευχάριστες λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος: η ιαπωνική κωμωδία θυμίζει λίγο τσίρκο περασμένων δεκαετιών, το οποίο παύεις να βρίσκεις αστείο μετά το δημοτικό.
Οι Ιάπωνες πάλι δεν φαίνεται να συμφωνούν με αυτή την άποψη. Αν τους πεις πως δεν καταλαβαίνεις που βρίσκουν το αστείο είναι ικανοί να σε βάλουν να δεις μισάωρο βίντεο στο Youtube με τα καλύτερα δείγματα του τάδε διάσημου κωμικού. Όταν περάσει το μισάωρο και συνειδητοποιήσουν πως δεν έχεις γελάσει, το αποδίδουν στις ιδιαιτερότητες της ιαπωνικής γλώσσας - την οποία είναι βέβαιοι πως δεν κατέχεις επαρκώς. 
Από αυτή την εισαγωγή καταλαβαίνει κανείς πως δεν έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση την ιαπωνική κωμωδία και το εγχώριο χιούμορ. Τι και αν οι φίλοι μου από την Οσάκα (την ιαπωνική πρωτεύουσα του γέλιου) επιμένουν πως είναι ζήτημα χρόνου και πως σύντομα θα αρχίσω να χαχανίζω και εγώ; Κάτι τέτοιο δε φαίνεται στον ορίζοντα, τουλάχιστον όχι από το δικό μου τηλεσκόπιο. Η ιστορία που ακολουθεί απότελεί την εξαίρεση στον κανόνα "Δεν γελάω με ιαπωνικά αστεία" και είναι πέρα για πέρα αληθινή.  
Εισαγωγικά θα πρέπει να αναφερθώ στο όχι και τόσο ευχάριστο θέμα των παραδόσεων που χαρακτηρίζουν τις ιαπωνικές κηδείες. Ο θάνατος και κατ'επέκταση η κηδεία είναι  ένα κοινωνικό γεγονός ιδιαίτερης σημασίας (φυσιολογικό) ,το οποίο χαρακτηρίζεται από πολλούς κανόνες και ακόμη περισσότερη σοβαρότητα. Όπως και  σε άλλες χώρες της ΝΑ Ασίας  έτσι και στην Ιαπωνία, όταν κάποιος πεθαίνει του δίνεται ένα νέο, μεταθανάτιο όνομα (Οκούρινα) . Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι πολύπλοκοι και χωρίς ιδιαίτερη σημασία για τη συγκεκριμένη ιστορία. 
Αυτό που χρειάζεται να ξέρει κανείς είναι πως το μεταθανάτιο όνομα των περισσότερων Ιαπώνων το διαλέγει ο ιερέας  που πραγματοποιεί την κηδεία ενώ για τους αριστοκράτες ισχύουν άλλοι κανόνες. Το να διαλέξει κάποιος το όνομα που θα του δοθεί μετά το θάνατό του δεν απαγορεύεται αλλά δεν συναντάται συχνά. Αν κάποιος έχει συγκεκριμένες προτιμήσεις, οφείλει να τις μεταφέρει σε όσους θα αναλάβουν την κηδεία του. Το όνομα αυτό λοιπόν είναι το όνομα με το οποίο αναφέρεται ο ιερέας στο θανόντα καθόλη τη διάρκεια της τελετής.
 Το όνομα αυτό γράφεται στην ταφόπλακα του συγχωρεμένου και το χρησιμοποιούν οι τεθλιμένοι συγγενείς για να αναφερθούν σε αυτόν.
Όλα καλά ως εδώ; Ας περάσουμε λοιπόν στην ιστορία, έχοντας κατά νου τη γενικότερη σοβαρότητα που χαρακτηρίζει τους Ιάπωνες.Πριν μερικούς μήνες μας άφησε χρόνους ένας γνωστός Ιάπωνας κωμικός ράκουγκο (落語).
Στην κηδεία του λοιπόν έγινε γνωστό πως είχε διαλέξει ο ίδιος το όνομα με το οποίο ήθελε να περάσει στην ιστορία:  Τατεκάουα Ούνκο Κουσάι (立川雲黒斎). Σε ελεύθερη μετάφραση:  Ο Τατεκάουα που Βρωμάει Σκατά.  Η σκέψη των δακρυσμένων συγγενών  με τα πρόσωπα παγωμένα από το σοκ όταν ο ιερέας ξεστόμισε τη φράση "ἀνάπαυσον την ψυχὴν του δούλου σου Τακεκάουα  που Βρωμάει Σκατά" , το γεγονός πως πρόκειται για πραγματική ιστορία καθώς και το οτι η Βικιπαίδεια είναι αναγκασμένη να αναφέρεται στο συγχωρεμένο ως "ο Τακεκάουα που Βρωμάει Σκατά" με κάνουν να γελάω μέχρι δακρύων.  
Μια ευχάριστη νότα σε ένα πέρα για πέρα δυσάρεστο γεγονός.