Labels

2012 2013 3 Σοφοί Πίθηκοι Akihabara Anime blog Bon Odori Daibutsu Earth Celebration Edo-Daikagura Eisa Facebook fuji gangangansoku gero gifu Ginza greece Hamarikyu hide internet cafe j-pop japan Japan Times Kabuki kami karaoke language exchange maid cafe Manga monja Naigubu Nikkō ohanami onsen roppongi sakura sarubobo shichi-go-san skytree Tadakata Takoyaki tengu tokyo disneyland Tokyo Marason Tokyo Tower Torii tsukishima ueno UNESCO Yasukuni Αγάλματα Αγγλικά αεροδρόμιο Αθήνα αθλητισμός αλλαγές αλληλογραφία Άμπου Ντάμπι αμυγδαλιές ανατολή άνοιξη Αξιοθέατα Άπω Ανατολή Αρχιτεκτονική ασάχι-γιάμα ασάχι-ντάκε ασία Ατομική Βόμβα Β' Παγκόσμιος Βίντεο Βόλτες Βουδισμός βουνά Γιαεγιάμα Γιακούζα γιακουσίμα Γιορτές Γιουκάτα Γουασάμπι γούρια δάση Δάσος Διαγωνισμός Ομιλίας Διακοπές διασκέδαση διαφημίσεις Διαφορές Δώρα Έθιμα Εθνικό Θέατρο ειρήνη ειρηνικός Εκδηλώσεις εκδρομή εκλογές Ελ Γκρέκο έλβις Ελλάδα ενεργό ηφαίστειο Ενυδρείο επικοινωνία Επισκέψεις Ερωτήσεις Ευγένεια Ζητιάνοι ζούγκλα ζώα ζωολογικός Ηλεκτρονικά ηφαίστεια Θάλασσα Θέατρο θέματα Θεότητες Θρησκεία Ιάπωνες Ιαπωνία Ιαπωνικά ιαπωνικά συγκροτήματα Ιαπωνική κουζίνα ιαπωνική τηλεόραση Ιζακάγια ινδονησία ινδουϊσμός ινουγιάμα ιριομότε Ισιγκάκι Ιστορία Ιτσουκουσίμα καγκοσίμα. σακουρατζίμα Καζαντζάκης καθημερινότητα Καιρός Καλδέρα Καλή συμπεριφορά καλοκαίρι Καμακούρα κανό κάντζι Κάπνισμα καραόκε Κάστρο καφές Καφετέριες κερασιά κηδεία Κήποι Κιμονό κίνα κινεζική γραφή κιούσου Κοιλάδα του Διαβόλου Κοϊνόμπορι κοινωνία Κόμπε κορέα Κοστούμι Κούμε-τζίμα Κρέπες κρίση Κυότο κωμικός Λεωφορεία Λίμνη Λίμνη Τόγια Λίστα λουτρά μαγκρόβια μαϊμούδες μαμεμάκι Μάνγκα Μαραθώνιος μαρουγιάμα ματσούρι Μέγκουρο Μεταφράσεις Μετρό μικόσι Μόμιτζι Μότσι Μουσεία Μουσείο μουσική μπαλί μπαρ μπορομπουντουρ ΝΑ Ασία Νάγκανο νάμπε Ναοί Νάρα Νέα νεροβούβαλο νησί Sado νησιά Ryukyu Ξάνθη ξενάγηση ξένοι Οδοντίατρος Οκινάουα οκούρινα Όμπι Όμπον όνσεν Οογιάμα ορειβασία Οριγκάμι ορυζώνες Οσάκα οτάρου ουμπούντ Ούσου οχανάμι Παιδιά παιχνίδια Παλάτι Παράδοση Πάρκα Πάρκο Περίεργα Πεταλούδες ποδήλατο Πόλεμος πολιτική Πολιτισμός πουσάν Προσβολές Πρωτοχρονιά Πυροτεχνήματα ράκουγκο ρατσισμός Ραφαέλο Ρούχα σακούρα Σάππορο Σεισμοί Σεισμός σετσουμπούν Σιναγκάουα Σιντοϊσμός σκύλος Σόγια Σούμο Σούσι σπίτι Σπίτια Σπορ στερεότυπα συγκρότημα Kodo Σχολείο τάικο Τακάο Τακετόμι Τάμπι Ταξίδια τέχνη τεχνολογία Τζίνζερ Τζίνμπα Τόκυο τουρισμός Τουρκία Τουταγχαμών Τόφου Τραγούδι Τραίνα τσούκιτζι τσουνάμι Τυφώνας Ύπνος Φαγητό Φαρμακεία Φεστιβάλ φθινόπωρο Φίλοι φιλοξενία Φούτζι Φράνσις Μπέικον φύση Φωτογραφία χακόνε χειμώνας χιόνι χιονοθύελα χιούμορ Χιροσίμα Χιρουγκάμι χοκκάιντο χορός Χριστούγεννα Χρυσή Εβδομάδα ψαραγορά Ψάρια ψηφοφορία Ψώνια
Για τυχόν απορίες,παρατηρήσεις κτλ μπορείτε να αφήνετε σχόλια στην πιο πρόσφατη ανάρτηση. Μπορείτε και να επικοινωνείτε μέσω e-mail (garfield81087 παπάκι gmail τελεία com) αλλά δεν εγγυόμαι πως θα το δω άμεσα/δεν θα καταλήξει στο spam.

Saturday 21 September 2013

Σαββατοκύριακο στο Πουσάν

Ο Ιούλιος με βρήκε στο τσιμεντένιο Τόκυο, όπου ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις από τη ζέστη είναι να πας σε ένα από τα αμέτρητα εμπορικά κέντρα. Η υγρασία τις περισσότερες ημέρες ξεπερνούσε το 90% οπότε η σκιά ενός δέντρου δεν βοηθούσε ιδιαίτερα την κατάσταση. 
Οι παραλίες γυρω από το Τόκυο δεν φημίζονται για την ποιότητά τους, οπότε αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε σε μια από τις πιο διάσημες παραλίες της Ανατολικής Ασίας, στην πόλη Πουσάν της Ν.Κορέας.
Το Πουσάν είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλης της Κορέας και ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στον κόσμο. Βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της κορεατικής χερσονήσου και η πτήση από το Τόκυο διαρκεί λιγότερο από 2 ώρες.
Στα αξιοθέατα της συγκαταλέγονται 2 διάσημοι ναοί, ένας εκ των οποίων είναι χτισμένος δίπλα στη θάλασσα, πράγμα σπάνιο. 
Εδώ βρίσκεται επίσης το μοναδικό νεκροταφείο του ΟΗΕ στον κόσμο.
Είναι αφιερωμένο στους στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους στον Πόλεμο της Κορέας, φαντάρους από δεκάδες χώρες, μεταξύ των οποίων φυσικά και η Ελλάδα (σιγά μη χάναμε ευκαιρία να θυσιάσουμε τις ζωές νέων παιδιών για ένα πόλεμο στην άλλη άκρη του κόσμου)
Οι ντόπιοι -αν και μιλούν ελάχιστα αγγλικά/ιαπωνικά- είναι φιλόξενοι και ευγενικοί, το φαγητό πεντανόστιμο, η πόλη εύκολα προσβάσιμη. 
 Παρά τη σχεδόν μηδενική εγκληματικότητα η βραδινή ζωή είναι έντονη. Ο κόσμος στους δρόμους είναι πολύς, trendy  (οι Κορεάτες έχουν κόλλημα με τη μόδα) και καλοδιάθετος. Παρέες κάθε ηλικίας σταματούν στις καντίνες και τους πλανόδιους που πουλάνε το τοπικό "βρώμικο". 
Το επόμενο πρωί κατευθυνόμαστε για την ψαραγορά Jagalchi. Πωλητές κάθε ηλικίας μας καλούν να δοκιμάσουμε την πραμάτεια τους και  βροντοφωνάζουν πως "σπαρταράει".
Καταλήγουμε σε ένα από τα ψαράδικα-εστιατόρια, όπου απολαμβάνουμε ένα λουκούλειο και σχεδόν τζάμπα γεύμα. Η ιδιοκτήτρια δεν μιλάει αγγλικά οπότε κάνουμε μια προσπάθεια να συνεννοηθούμε στα κορεάτικα. Οι προσπάθειές μας πέφτουν -φυσικά- στο κενό και καταλήγουμε να δείχνουμε με το δάχτυλο φαγητά στα διπλανά τραπέζια λέγοντας "Αυτό!" 
Το σαββατοκύριακο περνάει γρήγορα και πριν το καταλάβουμε έρχεται η ώρα να πάμε στο αεροδρόμιο.  Γυρνάμε στο Τόκυο με βαριά καρδιά αλλά αποφασισμένοι να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατό. 
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ.

Wednesday 4 September 2013

Φεστιβάλ χορού Awa

Koenji Awa Dance Festival 3Koenji Awa Dance Festival 1Koenji Awa Dance Festival 2Koenji Awa Dance Festival 4Koenji Awa Dance Festival 6Koenji Awa Dance Festival 7
Koenji Awa Dance Festival 5Koenji Awa Dance Festival 8Koenji Awa Dance Festival 9Koenji Awa Dance Festival 10Koenji Awa Dance Festival 11Koenji Awa Dance Festival 11
Το τελευταίο διάστημα οι αναρτήσεις μου ακολουθούν σχεδόν αντίστροφη χρονολογική σειρά. Αυτά παθαίνεις όταν τεμπελιάζεις όλο το καλοκαίρι και μετά βιάζεσαι να γράψεις για το πιο πρόσφατο γεγονός. Θα βάλω τα πράγματα σε σειρά σύντομα, για την ώρα όμως ελπίζω πως σας φτάνει η ευχάριστη παρέα μου!

Το φεστιβάλ χορού Αwa είναι το ιαπωνικό ισοδύναμο του καρναβαλιού. Όχι πως οι Ιάπωνες σκέφτονται με όρους καρναβαλιού, αλλά πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις τα δεκάδες πολύχρωμα γκρουπ χορευτών που διασκεδάζουν εαυτούς και αλλήλους στους ρυθμούς μουσικής που παίζουν ισάριθμες μπάντες; Ναι, καρναβάλι είναι η σωστή λέξη και ας μην το ξέρουν οι Ιάπωνες. 
Απολαύστε!

Monday 2 September 2013

Περιπέτειες στο όρος Φούτζι

Η ανατολή του ηλίου από την κορυφή του όρους Φούτζι είναι στην κορυφή της λίστας "Όσα πρέπει να δει κάθε ξένος που ζει στην Ιαπωνία".
Το περσινό καλοκαίρι δεν κατάφερα να επιχειρήσω την ανάβαση αλλά φέτος ήμουν αποφασισμένη.
Το όρος Φούτζι, λανθασμένα γνωστό ως Φουτζιγιάμα σε αρκετό από το δυτικό κόσμο, είναι για πολλούς η καρδιά της Ιαπωνίας. Πηγή έμπνευσης για ποιητές και ζωγράφους εδώ και αιώνες, πρόσφατα αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco. Μπήκε μάλιστα, ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και όχι ως φυσικό τοπίο, τέτοια είναι η θέση του στην καρδιά των Ιαπώνων.
Ξεκινήσαμε τα χαράματα του Σαββάτου από το Τόκυο. Λεωφορείο ως τον 5ο σταθμό, από όπου και ξεκινάει το περπάτημα. Οι προμήθειές μας περιλαμβάνουν μπόλικο νερό, ξηρά τροφή, φακούς, αδιάβροχα και φυσικά φωτογραφικές μηχανές. Τα ρούχα μας είναι ελαφριά αλλά έχουμε φροντίσει να έχουμε και κάτι πιο ζεστό: η νύχτα στα 3700 μέτρα σημαίνει παγωνιά, ακόμη και τον Αύγουστο.
Έχουμε αποφασίσει πως θα περάσουμε μερικές ώρες σε ένα από τους σταθμούς, όπου μπορούμε να φάμε και να ξεκουραστούμε. Από εκεί, με φακούς μέσα στη νύχτα η διαδρομή για την κορυφή θα μας πάρει περίπου 1,5 ώρα .
 
Φτάνουμε νωρίτερα από ότι περιμέναμε, τρώμε και πάμε για ύπνο. Τα ξυπνητήρια μας αρχίζουν να χτυπάνε λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Σηκωνόμαστε και βγαίνουμε έξω για να ελέγξουμε τον καιρό: για μέρες τα δελτία καιρού προειδοποιούσαν πως αναμένεται τυφώνας αλλά μέχρι πριν μερικές ώρες οι συνθήκες δεν ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικές. Τα πράγματα έχουν αλλάξει όμως και το μικρό ξύλινο καταφύγιο μοιάζει έτοιμο να παρασυρθεί από τον άνεμο. Τα τζάμια τρίζουν,η βροχή πέφτει με τόση δύναμη στη σκεπή που νομίζουμε πως πρόκειται για χαλάζι.
Οι ορειβάτες που επιχειρούν την ανάβαση (συνήθως πρόκειται για χιλιάδες και μοιάζουν με πυγολαμπίδες μέσα στη νύχτα) τρέμουν από το κρύο παρά την εμπειρία και την προετοιμασία τους. Από το σταθμό μας δεν ξεκινάει κανείς. Όσοι ξυπνάνε κάθονται στον κοινόχρηστο χώρο και περιμένουν να δουν αν θα ξεκινήσει κανένας άλλος. Το προσωπικό μας προειδοποιεί πως τα πράγματα θα χειροτερέψουν στη διάρκεια της νύχτας και δεν υπερβάλλουν: το αποκορύφωμά τους, οι άνεμοι ξεπερνούν τα 8 μποφώρ!
Ξαναπάμε για ύπνο και σηκωνόμαστε 2 ώρες αργότερα. Είναι 4 το πρωί και ο καιρός αντί να βελτιώνεται μοιάζει να  χειροτερεύει.
Κουκουλωνόμαστε με ό,τι ρούχα έχουμε και βγαίνουμε στο μικρό μονοπάτι μπροστά από το καταφύγιο. Μερικοί ορειβάτες έχουν σταματήσει εκεί και περιμένουν να ξημερώσει, άλλοι κάνουν ένα μικρό διάλειμμα πριν συνεχίσουν για την κορυφή. Λίγα λεπτά αργότερα ο ορίζοντας παίρνει φωτιά και ξαφνικά καταλαβαίνω τους ορειβάτες που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να φτάσουν στην κορυφή. Το θέαμα ξεπερνά κάθε προσδοκία!
 Από τα γύρω καταφύγια γκρουπ ορειβατών έχουν βγει και απολαμβάνουν το γκοράικο (御来光), τον ερχομό του φωτός.  Λίγα λεπτά μετά την ανατολή ο άνεμος αρχίζει να καταλαγιάζει, η θερμοκρασία ανεβαίνει αισθητά. Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής καθώς πρέπει να προλάβουμε το λεωφορείο για το Τόκυο, ανάλαφροι χάρη στο μοναδικό θέαμα αλλά και λίγο ηττημένοι. Ήμασταν τόσο κοντά στην κορυφή...
Από τα μέσα Σεπτέμβρη η κορυφή του βουνού θα είναι καλυμμένη  με χιόνια, οπότε υποσχόμαστε να επιστρέψουμε του χρόνου.